- łkania
- łkania {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. nmos, blp, D. łkań {{/stl_8}}{{stl_7}}'odgłos wydawany podczas płaczu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Z kuchni dochodziły jej głośne łkania. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
wzgląd — Mieć wzgląd na coś, na kogoś «liczyć się z czymś, z kimś, brać kogoś pod uwagę, pamiętać o czymś»: Przepraszam, święty ojcze, ale prezbiter nie jest jeszcze taki stary i trzeba mieć wzgląd na jego wiek. J. Krakowski, Klucze. Marta nie mogła… … Słownik frazeologiczny
zmienić — 1. Zmienić skórę «przeobrazić się gruntownie, zmienić poglądy, zwykle ze względów koniunkturalnych»: Nie czuł w sobie nie tylko potrzeby pośpiechu, lecz także strachu ani wściekłości, ani bólu, ani żalu, ani łkania, nic w ogóle, bo musiał… … Słownik frazeologiczny
zmieniać — 1. Zmienić skórę «przeobrazić się gruntownie, zmienić poglądy, zwykle ze względów koniunkturalnych»: Nie czuł w sobie nie tylko potrzeby pośpiechu, lecz także strachu ani wściekłości, ani bólu, ani żalu, ani łkania, nic w ogóle, bo musiał… … Słownik frazeologiczny
łkanie — n I 1. rzecz. od łkać. 2. lm D. łkań «krótkie, urywane dźwięki wydawane w czasie płaczu; szloch» Stłumić łkanie. Słychać było spazmatyczne łkania … Słownik języka polskiego
wezbrać — dk IX, wzbierze, wezbraćbrał, wezbraćbrany wzbierać ndk I, wezbraćra, wezbraćają, wezbraćał, wezbraćany 1. «o wodzie, rzece, fali itp.: podnieść się powyżej normalnego poziomu; przybrać» Potok wezbrał. Wody zaczęły wzbierać. Wezbrana rzeka. przen … Słownik języka polskiego